وبلاگ شخصی عباس قامت بلند فارغ التحصیل رشته مددکاری اجتماعی و عضو کوچکی از انجمن بزرگ مددکاران اجتماعی ایران

✍عباس قامت بلند مددکار اجتماعی /فعال اجتماعی /عضو پیوسته دفتر مددکاران اجتماعی ایران /عضو فدراسیون بین المللی مددکاران اجتماعی(IFSW)

وبلاگ شخصی عباس قامت بلند فارغ التحصیل رشته مددکاری اجتماعی و عضو کوچکی از انجمن بزرگ مددکاران اجتماعی ایران

✍عباس قامت بلند مددکار اجتماعی /فعال اجتماعی /عضو پیوسته دفتر مددکاران اجتماعی ایران /عضو فدراسیون بین المللی مددکاران اجتماعی(IFSW)

چهارچوب فعالیت های مددکاری اجتماعی در حوزه سلامت روان گزارش نویسی در مددکاری اجتماعی

فعالیت های مددکاران اجتماعی در کار با بیماران اعصاب و روان را  می توان در چهار مرحله دسته بندی کرد:

1-    مرحله ارزیابی

2-    مرحله درمان

3-    مرحله بازگشت به خانواده وجامعه

4-    مرحله پیگیری

1-    مرحله ارزیابی :

در این مرحله مددکاران اقدامات زیر را انجام می دهند:

-       ارزیابی روانی- اجتماعی: انجام یک ارزیابی جامع از افراد، خانواده ها، گروه ها و جوامع در پاسخ به نیازهای شناخته شده، تقویت و سازگارکردن ظرفیت ها، ارزیابی شبکه های رسمی و غیر رسمی و پیشنهاد کردن یک برنامه عملی. 

-   مددکاران اجتماعی باید ارزیابی مستمر، شامل جمع آوری اطلاعات جامع برای استفاده از مداخلات توسعه یافته و استراتژیهای درمان ارائه دهند آماده کنند. 

یک ارزیابی جامع و از لحاظ فرهنگی کارا شامل:

-       وضعیت های بهداشتی جاری و گذشته شامل تاریخچه عمومی بهداشت خانوادگی

-       تأثیر شرایط بهداشتی یا درمانها و عملکرد شناختی، عاطفی، اجتماعی، جنسی، روانشناختی یا فیزیکی

-       تأثیر روی تصور بدنی، صمیمیت  و تمایلات جنسی

-       تاریخچه اجتماعی شامل، نظم زندگی جاری و محیط همسایگی

-       تاریخچه کار، مدرسه و شغلی

-       مرحله ای در چرخه زندگی و موضوعات توسعه یافته خویشاوندی و مرتبط

-       ارزشها و عقاید فرهنگی شامل منظره (چشم اندازبیماری) ناتوانی و مرگ

-       ساختار خانوادگی و نقش مددجو در خانواده

-       حمایتهای اجتماعی شامل سیستمهای حمایتی رسمی و غیر رسمی

-       وضعیت بهداشت روانی و رفتاری و سطوح جاری عملکرد شامل تاریخچه، خطر خودکشی و شیوه های سازگاری

-       منابع مالی شامل دستیابی به بیمه بهداشتی و نوع آن

2-   مرحله درمان:

مددکاران اجتماعی در این مرحله اقدامات زیر را انجام می دهند:

مددکاران اجتماعی طرحهای درمانی و مداخله که رفاه (بهزیستی) مددجویان را افزایش می بخشد و پیوستاری از مراقبت را فراهم می کند، اجرا می کنند. برنامه ریزی باید بر اساس یک ارزیابی شایسته فرهنگی، جامع با اطلاعات بین رشته ای باشد.

برنامه های مداخله و درمان ممکن است شامل:

-       استراتژیهایی برای تعیین نیازهای مشخص شده در ارزیابی

-       اطلاعات، ارجاع و آموزش

-       مشاوره فردی، خانوادگی و یا گروهی

-       گروههای حمایتی و آموزش روانی

-       مشاوره مالی

-       مدیریت مورد

- مستند سازی: مددکاران اجتماعی باید گزارش ها یا اسناد خدمات مددکاری اجتماعی را حفظ کنند که اطلاعات مناسب مددجو و سیستم مددجو را برای ارزیابی و درمان، مداخلات مددکاری اجتماعی و نتایج  با و برای مددجو یان و مطابق با اهداف و مقررات (آئین نامه ) و سیاستهای قانونی و اجرایی مراقبت را منعکس کند.

3-  مرحله بازگشت به خانواده  و ترخیص:

مددکار اجتماعی در این مرحله ضمن آماده کردن بیمار برای بازگشت به خانواده، شروع به زندگی اجتماعی، به اعضای خانواده نیز این آموزش را می دهند که چگونه با بیمار خود برخورد مناسب نمایند و در مصرف به موقع و به اندازه داروهای تجویز شده از سوی روانپزشک کوتاهی نکنند.

4-   مرحله پیگیری:

مرحله نهایی درمان در واقع مهمترین مرحله در معالجه بیماریهای روانی است. مددکار اجتماعی در این مرحله پس از ترخیص بیمار از حال او غافل نبوده و با بازدیدهای مکرر از منزل او از موقعیت بیمار و خانواده او آگاهی می یابد و به حمایتهای خود از این بیمار و خانواده وی ادامه می دهد. در این مرحله مددکار اجتماعی به عنوان تنها عضو تیم روانپزشکی فعالیت خود را ادامه می دهد. او یار و مددکار و مراقب بیمار است و زندگی فردی و اجتماعی بیمار خود را کنترل می کند. در این جریان مددکار ضمن ارتباط با خود با بیمار و انجام روان درمانی مبتنی بر حمایت و پشتیبانی ارتباط های بیمار با خانواده، محیط کار و به طور کلی اجتماع را اصلاح می کند. ولی اگر مددکار بعلت تورم کار فرصت کافی برای پیگیری بیمار نداشته باشد، یا آن مؤسسه مددکار اجتماعی نداشته باشد مشاهده می شود که بیمار به علت سهل انگاری یا به دلائل اقتصادی از ادامه درمان خودداری می کند، و به احتمال قوی پس از اندک مدتی علائم بیماری مجدداٌ ظاهر می گردد.

مدیریت مورد و برنامه ریزی ترخیص:

مدیریت مورد مددکاری اجتماعی باید عملکرد مددجو را بهینه کند. مدیریت مورد همکاری بین ارائه دهندگان خدمت را تسهیل می کند تا نیازهای جسمی- زیستی و اجتماعی روانی مددجویان برای ارائه بهتر خدمات مراقبت بهداشتی کارآمدتر، مناسب و سودمند به یک مددجو با نیازهای (اغلب) چندگانه مشخص می کند. ارزیابی نیازها، شناسایی منابع و سازگار کردن برنامه های ترخیص، تسهیل ارجاعات و درخواستهای ( تقاضاهای از دولت/ مؤسسات اجتماعی، حمایت جهت دستیابی مناسب به خدمات، کمک کردن افراد و خانواده ها جهت آمادگی برای تغییرات، ضمانت پیشگیری از عود مجدد بیماری. 

حوزه خدمات باید شامل موارد زیر باشد:

-       ارزیابی روانشناختی شامل تشخیصات، مداخلات و برنامه های درمانی باشد.

-       ارزیابی مالی، برنامه ریزی ومداخله

-       تسهیلات مورد

-       مشاوره خانواده و بیمار

-       مداخله در بحران

-       بهبود کیفیت

-       واسطه گری منابع / ارجاع / توسعه

-       استمرار برنامه ریزی مراقبت

-       ارزیابی فعالیت/ نتایج

-       کارتیمی و همکاری

-       آموزش خانواده / بیمار

-       حمایت خانواده/ بیمار

-       برنامه ریزی مراقبت بین رشته ای و همکاری

-       اهداف و مقاصد دفاع سیستم ها ومددجو

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.