مددکاران اجتماعی همواره به دنبال ایجاد رابطه ی حرفه ای مبتنی بر اصل احترام به انسان ها و رعایت اصول و ارزش های انسانی بوده و هستند .
یکی از موضوعاتی که همه مددکاران با آن سر و کار دارند احترام به انسان ها و پذیرش بی قید وشرط آنها بوده است، پذیرشی بدون قضاوت و غرض ورزی و در پی آن تشخیص برای یافتن مشکل می باشد.
اعتقاد ما مددکاران این است که انسان ها از هر قومیت و نژاد ، هر رنگ پوست و یا به هر زبانی و لهجه ای که صحبت می کنند ، فقیر و غنی ، زیبا و زشت ، در اصل انسان هستند و قابل احترام و همگی باید در جامعه شرایط مناسب و برابری داشته باشند.
آسیب دیدگان اجتماعی همگی دارای شأن انسانی هستند و همگی با ماهیت مشکلی که دارند این عنوان های سنگین را با خود به دوش می کشند .پس باید به معنای واقعی انسان بود تا بتوان هم نوعان خود را همانطور که هستند باور کرده باید بپذیریم که هر انسانی دارای شخصیت و شرایط منحصر به فرد خویش و با سبک خاص زندگی خویش در همه جای دنیا حق زندگی و برخورداری از احترام را دارد . باید قضاوت نکرده و به همین سادگی …
کافیست همه افراد دنیا مانند یک مددکار واقعی دنیا را بنگرند و به ارزش ها و تفاوت ها احترام بگذاریم . آنوقت همدلی جای خود را به قضاوت های ناعادلانه می دهد و جهان در صلح و صلح و آرامش فرو می رود.
شاید اگر در مواجه با فردی که دچار مشکل و مسأله ای خاص گردیده و به وی برچسب هایی که ناعادلانه هستند می زنیم ، یک لحظه و فقط یک لحظه خود را به جای وی بگذاریم و شرایط او را درک کنیم و به انسان بودنش احترام بگذاریم با همدلی یک قدم برای حل مشکلش برداشته ایم.
ما مددکاران اجتماعی افتخار این را داریم که همواره با در نظر گرفتن اصل احترام به مقام انسانی در فرایند شناخت و حل مشکل پیشگامانی در برقراری آرامش و امنیت اجتماعی هستیم و برای ساختن دنیایی زیباتر و آینده ای روشن تر و صادقانه گام بر می داریم