✍عباس قامت بلند مددکار اجتماعی /فعال اجتماعی /عضو پیوسته دفتر مددکاران اجتماعی ایران /عضو فدراسیون بین المللی مددکاران اجتماعی(IFSW)
✍عباس قامت بلند مددکار اجتماعی /فعال اجتماعی /عضو پیوسته دفتر مددکاران اجتماعی ایران /عضو فدراسیون بین المللی مددکاران اجتماعی(IFSW)
کودک یا نوجوان مورد نظر احساس حقارت می
کند و دچار عدم اعتماد به نفس می شود و از دست زدن به هر کاری می ترسد. این
گونه افراد در تصمیم گیری ، انتخاب هدف و قبول مسوولیت دچار شک و نگرانی
می شوند. بهترین راه برقراری رابطه انسانی ، همدلی و همفکری است نه سرزنش
کردن و خجالت دادن. یافتن راه حل بسیاری از مسایل به
فوریت امکان پذیر نیست ، لیکن برقراری رابطه خوب بین والدین و فرزندان می
تواند بهترین نقطه آغاز باشد. به کودک یا نوجوان باید یاد داد که انسان
گاهی اشتباه می کند و باید از اشتباهش درس بگیرد. ناگفته نماند اگر آبروی
فرزند برده شود و عزت نفس او مخدوش گردد ، دیگر جبران یک قلب شکسته بسیار
دشوار است و با دست خود همه پل های پشت سر خراب خواهد شد بنابراین : سرزنش
کردن ، خجالت دادن و تحقیر کردن کودک یا نوجوان موجب نا امنی روانی و
آشفتگی عاطفی او و در نتیجه موجب بروز نا هنجاریهای روانی می شود.